Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Ο σωστός τρόπος για το πότισμα των φυτών που είναι σε γλάστρα

Όλα τα φυτά δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες σε νερό και αυτό εξαρ­τάται από την κατασκευή τους και ιδιαίτερα από τα φύλλα τους . Φυτά με πολλά και τρυφερά φύλλα θέλουν πολύ νερό, ενώ φυτά με δερματώδη φύλλα, σκληρά, τραχιά, με λίγα στομάτια , θέλουν λιγότερο νερό . Ακόμη λιγότερο θέλουν οι Κάκτοι και τα άλλα Παχύφυτα , εξ αιτίας της ειδικής κατασκευής των βλαστών και των φύλλων τους . Αντίθετα, τα υδροχαρή φυτά θέλουν πάρα πολύ νερό .


Τα φυτά πού βρίσκονται σε άνθηση θέλουν πολύ νερό και ιδιαί­τερα όσα έχουν υποβληθεί σε φορτσάρισμα για να ανθήσουν εκτός εποχής , δηλ. το χειμώνα (Αζαλέα , Κυκλάμινο , Ορτανσία , Πρίμουλα κ.α.) . Ιδιαίτερα οι Ορτανσίες , πού έχουν πολύ μεγάλα φύλλα (και ως εκ τούτου μεγάλη διαπνοή) , θα πρέπει να ποτίζονται κάθε μέρα ή και δύο φορές την ήμερα , αν διατη­ρούνται σε θερμό περιβάλλον . Στα ίδια φυτά , πρέπει να πούμε , ότι το νερό δεν ευνοεί την ανθοφορία και γι’ αυτό το πότισμα πρέπει να είναι συγκρατημένο την εποχή πού σχηματίζονται τα μπουμπούκια .

Όταν τα φυτά βρίσκονται στην περίοδο της ενεργού βλα­στήσεως , συνήθως από τον Μάρτιο ως τον 'Οκτώβριο , θέλουν ποιο πολύ νερό , από ότι κατά την περίοδο αναπαύσεως . Πάνω στην τελευταία αυτή έννοια , πρέπει να το τονίσουμε , πώς όλα χωρίς εξαί­ρεση τα φυτά , ακόμη και τα αειθαλή και αυτοί οι Κάκτοι και τα αλλά Παχύφυτα , έχουν ανάγκη από μια περίοδο αναπαύσεως , μικρής ή μεγάλης διαρκείας , την οποία πρέπει να γνωρίζουμε για να ρυθμί­ζουμε και τη συντήρηση τους . Για τα περισσότερα φυτά , ή περίοδος αυτή συμπίπτει με τους χειμερινούς μήνες , από Οκτώβριο μέχρι Φεβρουάριο . Κατά κανόνα απαράβατο , « κατά την περίοδο αναπαύσεως τα ποτίσματα είναι λιγότερα και δεν λιπαίνονται ποτέ τα φυτά ».

Οι ανάγκες σε νερό των φυτών είναι πάντοτε συνάρτηση της θερ­μοκρασίας . Με θερμό καιρό ένα φυτό θέλει τακτικότερα ποτίσματα , από ότι όταν επικρατεί δροσερός καιρός . Σε δωμάτια θερμαινόμενα το χειμώνα , χρειάζονται συχνότερα ποτίσματα στα φυτά από ότι σε μη θερμαινόμενους χώρους . Κατά γενικό κανόνα θα πρέπει , ή ύψωση της θερμο­κρασίας να ακολουθείται και από αύξηση του φωτισμού και από συχνότερα ποτίσματα , ώστε να υπάρχει ισορροπία στους τρεις αυτούς συντελεστές αναπτύξεως .
Ένα φυτό, πού μόλις φυτεύτηκε , θέλει λιγότερο νερό από ένα άλλο πού έχει αναπτύξει εντελώς το ριζικό του σύστημα . Επίσης , ένα φυτό με μεγάλη ανάπτυξη σε μικρή γλάστρα , θέλει συχνότερα ποτί­σματα , ίσως μια και δυο φορές , κάθε ήμερα , από το ίδιο φυτό πού είναι φυτεμένο σε μεγαλύτερη γλάστρα και έχει την ίδια ανάπτυξη .

Ένα μίγμα (χαρμάνι) με καλή συγκρότηση και επομένως με μεγάλη ύδατοχωρητικότητα , συγκρατεί περισσότερο νερό από ένα ελαφρό μίγμα ή από ένα άλλο σφιχτό πού δεν απορροφά πολύ νερό . Επομένως οι γλάστρες πού έχουν καλό μίγμα , θέλουν λιγότερα πο­τίσματα από εκείνες πού έχουν μίγματα με κακή μηχανική σύσταση .

Τέλος , οι πορώδεις γλάστρες (πήλινες) εξατμίζουν νερό από τα τοιχώματα τους και γι' αυτό θέλουν τακτικότερα ποτίσματα από τις μη πορώδεις .

Αυτά , κυρίως , πρέπει να έχει κανείς υπ' όψη του , για να κρίνει πότε θέλει πότισμα ένα φυτό . Δεν υπάρχει όμως κανόνας ή συνταγή , για το πότε ακριβώς θα ποτίσουμε . Γενικά, πρέπει να πούμε , μια είναι ή αρχή , η εξής : « Δεν πρέπει να ποτίζουμε όταν ένα φυτό δεν διψάει . Ποτίζουμε τότε μόνο , όταν το φυτό διψάει » .
Συνήθως τα περισσότερα φυτά μας δείχνουν , αυτά τα ίδια , αν διψούν η όχι . Ένα φυτό με πράσινα και τανυσμένα (δροσερά) φύλλα , με όρθιες τις άκρες των βλαστών του , δεν διψάει . Φυτό με φύλλα άχρωμα , πανιασμένα (μαραμένα), με γερμένες τις κορυφές των βλαστών του , διψάει .

Η μάρανση , όμως , τού φυτού δεν είναι πάντοτε σημείο ότι διψά­ει , γιατί τα φυτά μπορούν να μαραθούν και από άλλες αιτίες , όπως , μεταφορά από λίγο φως απ' ευθείας στο πολύ, ρεύματα αέρος , πολύ νερό μερικές φορές , πολλά λιπάσματα , προσβολές από έντομα κλπ.
Γι' αυτό ό καλύτερος τρόπος για να κρίνουμε αν μια γλάστρα θέλει ή όχι πότισμα , είναι να παρατηρήσουμε το χώμα της . Αν το επιφανειακό στρώμα έχει χρώμα ανοικτό γκρίζο και όταν σκαλίζοντας το χώμα σε βάθος 3 - 5 εκ. διαπιστώσουμε ότι είναι στεγνό και τρίβεται εύκολα , τότε θέλει , συνήθως , πότισμα . Αν αντίθετα , το επιφανειακό στρώμα είναι μαύρο και σκαλίζοντας με το δάκτυλο , το αισθανόμαστε υγρό στην αφή , τότε δεν θέλει πότισμα . Επίσης, όταν ή γλάστρα είναι ελαφριά και στο κτύπημα δίνει ξηρό ήχο , αυτό σημαίνει ότι το χώμα είναι στεγνό και χρειάζεται πότισμα .

Η παρατήρηση και ή πείρα , λοιπόν , σε συνδυασμό με τα παρα­πάνω , θα μας καθοδηγήσουν για να καθορίσουμε την συχνότητα και τον αριθμό των ποτισμάτων στα φυτά εσωτερικών χώρων ιδιαίτερα και γενικότερα στα φυτά σε γλάστρες .

Μια πρόσθετη παρατήρηση είναι ότι τα φυτά δεν πρέπει να φθάνουν στο σημείο μαράνσεως για να τα ποτίζονται . Αυτό πρέπει να γίνεται λίγο νωρίτερα .
Σημαντικά λύση στο πρόβλημα έδωσε η σύγχρονη τεχνολογία , με την εφαρμογή του αυτομάτου ποτίσματος , όπου αυτό είναι δυνατόν να εφαρμοστεί . Η τακτικότητα και η σταθερή ποσότητα του αποδιδόμενου νερού , έχουν πολύ καλά αποτελέσματα στην ανάπτυξη των φυτών . Η ανάπτυξη του φυλλώματος είναι ανάλογη της προσφερόμενης υγρασίας και της κατά περίπτωση διαπνοής .

Το διαβάσαμε στο .anthorama.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου